در دنیا دارایی های فکری زیادی شناخته شده اند مانند اختراعات کوچک یا Utility models، دانش سنتی، نشان جغرافیایی و ….. اما در ایران 8 نوع دارایی فکری هست که یا در قانونگذاری امان موجود می باشد یا قابل حمایت هست اگر با توجه به قوانین مصوب از آن ها حمایت شود یا توسط دولت یا توسط ثبت مستقیم توسط مردم، که بیشتر توضیح داده خواهد شد. این دارایی ها عبارتند از: اختراع (پتنت)، علامت تجاری، طرح صنعتی، کپی رایت یا مالکیت ادبی، اسرار تجاری، منابع ژنتیکی، نشان های جغرافیایی، و دانش سنتی. (دو مورد آخر را وظیفه دولت ها هست حمایت نمایند)
حالا ممکن هست این سوء تفاهم پیش بیاید که به طور مثال نشان جغرافیایی در نظام قانونی ایران تعریف شده است، پس مسئله چه می باشد؟ در پاسخ به این ابهام باید گفت یک سری دارایی های فکری را مانند نشان های جغرافیایی را، افراد عادی و شهروندان نمی توانند ثبت کنند و وظیفه مستقیم دولت می باشد که آن را به عنوان نشان جغرافیای کشور خود ثبت کند. از طرفی دانش سنتی هم مانند نشان جغرافیایی وظیفه دولت می باشد ثبت آن اما هر کدام از ما می توانیم به عنوان شهروند کنش گر اجتماعی از دولت تقاضای ثبت دانش های سنتی را داشته باشیم.
بابت ثبت دارایی های فکری 3 پیش شرط وجود دارد:
- عضویت مدیر عامل و خود شرکت (یا خود اشخاص در صورتی که شخص حقیقی یا انسان باشد) در سایت مرکز مالکیت معنوی
- عضویت مدیر عامل (یا خود شخص) در سامانه ثنا
- عضویت شرکت در سامانه ثنا
بابت عضویت در سامانه ثنا هم می توان به صورت غیر حضوری از طریق سامانه و به صورت آنلاین اقدام به ثبت نام نمود و هم می توان یک شخص به عنوان نماینده شرکت همراه با درخواستی کتبی، معرفی نامه خود، اساسنامه شرکت و آگهی تاسیس با آخرین تغییرات به یک دفتر الکترونیک قضایی مراجعه نموده و تقاضای عضویت در سامانه ثنا را نماید.
